Cupid's cupidity กามเทพสื่อรัก กับดักหัวใจ

เรื่องย่อ
 

ชีวิตนักศึกษาปี4 ที่แทบจะติดอยู่กับหลังเลนส์ของกล่องถ่ายรูปตลอดเวอย่างฉันก็เป็นอันต้องเจอเรื่องให้สยิวกิ้วขนหัวลุก...บรื๋อ

>.,<  เมื่อฉันดันไปถ่ายติดชายปริศนาในสวนแองเจิ้ลปาร์คทั้งที่ฉันแน่ใจพันล้านเปอร์เซ็นต์ว่าไม่มีใครยืนอยู่ตรงตำแหน่งนั้นเลย แล้วชายผู้นั้นมาปรากฏอยู่ในภาพถ่ายได้ยังไง O_o แล้วแถมโชคชะตายังเป็นใจให้อาป๊าของฉันผู้รักในการส่งห่อขนมไปชิงโชคได้เป็นผู้โชคดีใน”ทริปคู่รักเตลิดทัวร์เกาะมัลดีฟ”กับอาม๊าแบบฟรีๆตั้งสามอาทิตย์กว่า...ม่ายน้า T^T ซีเกมส์ผู้น่าสงสารต้องมาเผชิญหน้ากับความหวาดกลัวแต่เพียงผู้เดียวในบ้านหลังนี้ แงๆ...แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดียิ่งกว่าถูกล๊อตเตอรี่ 40ล้านแฝงอยู่เมื่อกามเทพชักนำให้ฉันได้เจอซุป’ตาร์ขวัญใจตัวจริงเสียงจริง ^^ …..แต่ทำม๊ายทำไมเพราะเหตุใดกันเล่า จังหวะหัวใจของซีเกมส์คนนี้ถึงเปลี่ยนไปได้ ต้องเป็นเพราะกามเทพเล่นตลกแน่ๆ >///<

และกามเทพก็ดันมาปั่นป่วนหัวใจฉันซะจนวิ่งผิดเลนจนได้...
 

Cupid’s cupidityกามเทพสื่อรัก กับดักหัวใจ ร้ายเกินต้านทาน

Photo unknown man ( ชายในภาพ )

จิ๊บๆๆๆ..จิ๊บๆๆๆๆ...

เสียงนกร้องนี่มันช่างเพลินหูดีจริงๆ ฉันรีบปรับโฟกัส เพื่อจับภาพนกสีสวยตัวนั้น

แสงพร้อม...กล้องพร้อม   โลเคชั่นพร้อม...จะถ่ายล่ะนะ  หนึ่ง...สอง...สะ....

#.....โอ๊ปป้า กังนัมสไตส์...กังนัมสไตส์...ตึ๊ด..ตึ๊ด...#

เฮ้ย!!ม่ายนะ จู่ๆริงโทนมือถือสุดมันส์ของฉันก็ดังขึ้น ส่งผลให้เจ้านกตัวนั้นกระพือปีกพึบพับบินหนีไป...แง..นกจ๋ากลับมาเป็นนางแบบ(เอ๊ะ...หรือนายแบบ)ให้ฉันก่อน อย่าเพิ่งปาย...T^T

ฉันมองตามนกตัวนั้นบินไกลออกไปตาละห้อย  โธ่เอ๊ย  ใครโทรมาไม่รู้จักเวล่ำเวลาจริงๆ

ฉันรีบวางกล้องถ่ายรูป ละสายตาที่จดจ่ออยู่นอกหน้าต่างห้องนอน มาเปิดลิ้นชักโต๊ะเขียนหนังสือ ที่อาป๊า อาม๊า หรือใครๆ ก็บอกว่ามัน (ค่อนข้างจะ)รก  แต่ฉันว่ามันดูเป็นศิลปะดีออก ว่ามะ ^-^

เจอแล้ว...มือถือเจ้าปัญหา ดูซิว่าบนจอแกมีเบอร์ใครโชว์อยู่ แท่น...แทน

“ลูกหว้า”

ว่าแล้ว โทรมาได้จังหวะแบบนี้ จะใครถ้าไม่ใช่ยัยลูกหว้า เพื่อนอภิมหาสนิทของฉัน ที่ทนคบกับฉันมาตั้งแต่ประถม ฉันกดรับสายทันที

“ฮัลโหล..ว่าไงยะ ยัยลูกหว้า”

[ ซีเกมส์  แกว่างป่ะ ไปดูหนังกันมั๊ย คือฉันอยู่บ้านว่างๆ มันเบื่อง่า...]

“แกออกตังค์ให้เหรอ  ถ้าแกออกให้ฉันจะไป ฉันไม่ได้ว่างจัดอย่างแกนะ รู้งี้ฉันเรียนบริหารตามแกไปแล้ว”

[ โธ่ แกก็รู้ว่าช่วงนี้ฉันถังแตกจนจะเต้นจ้ำบ๊ะแลกเงินอยู่แล้ว อย่างกไปหน่อยเลยไม่อยากไปดูพี่แทมินของแกเหรอ ]

พอมันพูดชื่อของ แทมิน ซุปเปอร์สตาร์ลูกครึ่งไทยเกาหลีสุดรักสุดดวงใจของฉันแค่นั้น ต่อมความงกที่สั่งสมมายาวนานก็ละลายหายไปทันที ฮุฮุ

“จะบ้าเหรอแกหนังเรื่อง คู่รักแบ่งกันหาร ภาคต่อจากเรื่อง คู่รักปาฏิหารย์ ที่แทมินอนาคตแฟนฉันเล่นทั้งที ไม่ไปดูได้ไงเล่า แกก็รู้ฉันติดตามมาตั้งแต่ภาคแรกแล้ว”

จริงๆฉันก็ติดตามผลงานทุกชิ้นของแทมินนั้นแหละ แต่เป็นเพราะโปรเจ็คท์ใหญ่ที่อาจารย์ให้ถ่ายภาพธรรมชาติ และอธิบายความรู้สึกจากแสงเงา และสี ของภาพในโลเคชั่นต่างๆกัน ที่สั่งปุ๊บให้ส่งปั๊บ ทำให้ฉันยุ่ง จนมึนลืมวันลืมเดือน แต่แทมินขาให้อภัยฉันอยู่แล้วใช่มั๊ยจ๊ะ จุ๊บๆ >3<

ห้าง XXX

 ฉันแต่งตัวสวยหยาดเยิ้มอย่างกับจะมาเดทกับแทมิน^o^ถึงตอนนี้มันจะยังไม่ใช่ แต่อนาคตไม่แน่นะ สำหรับแทมินสุดสวาทขาดใจน้อยกว่านี้ได้ไงละ ฮุฮุ แต่ที่สำคัญวันนี้ฉันสะพายกล้องมาด้วย กะว่าดูหนังเสร็จก็จะชวนยัยลูกหว้าไปถ่ายรูปธรรมชาติด้วยกัน

ในที่สุดฉันก็ได้ตั๋วหนังมาอยู่ในมือ แต่กว่าจะได้ดูแทมินก็ต้องรออีกตั้งเกือบสองชาติ เอ๊ย! เกือบสองชั่วโมง สำหรับแทมิน เวลาเดินช้าเสมอ เสี่ยวปะล่ะ J

 ฉันกับยัยลูกหว้าเลยทำได้แค่เดินดูของสวยๆแต่ราคามหาโหดในห้างดังแห่งนี้จู่ๆยัยลูกหว้าก็สะกิดฉันให้มองไปตามทิศทางที่นางชี้ให้ดู

นั่นป๊าฉันนี่ มาทำอะไรที่ร้านกระเป๋ายี่ห้อสุดแพงนั่น... บางทีป๊าอาจนึกครึ้มอกครึ้มใจอยากซื้อกระป๋าสวยๆให้ฉันก็ได้ ^^

 ถามสิค่ะ...อย่างนี้มันต้องเข้าไปถามฉันรีบลากยัยลูกหว้าเดินออกมาแต่.......

ป๊าหายไบไหนแล้วอ่ะ

(“  )( “)

ฉันมองซ้ายขวา แต่ก็ไม่เจอป๊า

“ผู้ชายคนเมื่อตะกี้ออกไปแล้วเหรอคะ”

ฉันถามพนักงานขายกระเป๋า ที่โบ๊ะแป้งหนา พร้อมกับติดขนตาที่ยาวจนเกือบไปถึงดวงจันทร์

“อ๋อ พอคิดเงินเสร็จก็ออกไปแล้วคะ เห็นบอกว่ารีบมาก”

ป๊าออกไปแล้ว ฉันยังไม่ได้ถามเลยไวชะมัด แล้วที่บอกว่ารีบนี่ จะรีบไปไหนง่า L

เกือบ 2 ชั่วโมงผ่านไป

ขอหยุดเรื่องป๊าไว้ก่อนแล้วกัน เพราะฉันจะไปดูแทมิน ฮูเล่ ฮูเล่ ^^

ในที่สุดก็ถึงเวลาแห่งความสุข ฉันก็ได้ดูแทมินสมใจ แทมินจ๋า คนอาไร้..จมูกโด่งเป็นสัน ปากสีโอโรส น่าจุ๊บชะมัด 

“แกนี่หื่นนะ ดูแกทำหน้าเข้าสิ ถ้าแทมินมาเห็นแกทำหน้าอย่างนี้ตอนดูหนังที่เขาเล่น เขาคงลาบวชหรือไม่ก็ลาออกจากวงการไปแล้ว”

ในขณะที่ฉันกำลังจดจ้องใบหน้าอันหล่อเหลา แถมยังไม่มีสิวสักเม็ดของแทมิน จู่ๆ ยัยลูกหว้าก็มาวิจารณ์ฉันผิดเวลา  อ๊าย..ยย ยัยลูกหว้า แกอยากอายุสั้นตายก่อนวัยอันควรหรือไงยะ ขอให้แกก้นลาย ขอให้แกอึไม่ออก #@*}o-#XX$*<<

 ( T-T)

หลังจากที่ฉันกับยัยลูกหว้า ผลัดกันจิกกัด จนไม่เป็นอันดูหนังกันแล้ว ก็ออกกันมากินไอศครีมที่ร้านสเวนแซบ

“ที่แกบอกว่าจะพาฉันไปเที่ยว ที่แท้ก็คือแกจะไปทำงานด้วยใช่มั๊ย”

ยัยลูกหว้าถามอย่างรู้ทัน ในขณะที่ฉันกำลังตักไอศครีมช๊อกโกแลตของโปรดเข้าปากอย่างอร่อยเว่อ

“ก็ใช่อะดิ หรือแกจะไม่ไป”

“ไปเซ่ ไปทั้งนั้นแหละก็ฉันมันคนว่างจัด แกก็รู้นี่ แต่ก็ติดอยู่เรื่องเดียวนี่แหละ........”

ยัยลูกหว้าเว้นวรรค ก้มหน้าก้มตาเกาหัวยิกๆ

“ฉันออกค่ารถให้เองยัยถังแตก จะไปกับฉันได้ยังล่ะ^_^”

พอฉันพูดจบ ยัยลูกหว้าก็ตาเป็นประกายจนเกือบกระโดดกอดคอฉันเลยทีเดียว แถมยัยนั่นยังลากฉันไปขึ้นรถอีกต่างหาก นานๆทีฉันจะใจดีสักครั้งและยัยนั่นคงอยากไปเที่ยวเป็นทุนเดิมอยู่แล้วแน่ๆ พอรู้ว่าฉันออกค่ารถให้ก็ยิ่งดูลั้ลลาไปอีก ชิ ใครกันแน่ยะที่งกL

Angle Park

ตอนนี้ฉันกับยัยลูกหว้ากำลังยืนอยู่บนสนามหญ้าท่ามกลางบรรยากาศร่มรื่น แถมยังสงบสดชื่นของสวนแองเจิลปาร์คที่อยู่ติดกับธารน้ำที่ทอดยาวไปสุดลูกหูลูกตา แถมยังมีสวนดอกไม้กว้างขวางที่ถูกปลูกแซมกันไว้หลายๆสีหลายพันธ์ ที่นี่อากาศดีมาก แถมที่นี่ยังอยู่ไม่ไกลจากบ้านฉันนั่งรถมาไม่นานก็ถึง

ฉันสูดออกซิเจนเข้าเต็มปอด และไม่รอช้าหยิบกล้องถ่ายรูปมาเก็บภาพธรรมชาติ แชะๆ รูปแล้วรูปเล่า แถมบางรูปยังได้ยัยลูกหว้าเสนอตัวเป็นนางแบบให้ ฉันกำลังคิดว่าจะเอารูปยัยลูกหว้าไปติดโชว์เป็นภาพของแปลกในงานวัดฮุฮุ J

ถ่ายยัยลูกหว้า  ถ่ายดอกไม้ ถ่ายต้นไม้ ถ่ายนก  บลา..บลา..

ฉันถ่ายนั่นถ่ายนี่ไปเรื่อยๆจนตอนนี้เป็นเวลาบ่ายแก่ๆ ที่อากาศไม่ร้อนและมีลมพัดโกรกมาสบายๆน่านอนชะมัด ^o^